Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΠΑΝΩ ΜΕΡΑΜΠΈΛΟΥ


        Στα μονοπάτια και μοναστήρια 
                του Πάνω Μεραμπέλου 
                               Του Ορειβάτη Δακανάλη Μανόλη
       Το μικρό χωριό Άνω Λούμα (υψ390μ) του Πάνω Μεραμπέλου είναι γεωργοκτηνοτροφικό και αναφέρεται ως Μετόχι σε έγγραφο του 1641.
       Πενήντα ορειβάτες του Ορειβατικού Ηρακλείου μεταξύ των οποίων και ο γράφων με αρχηγό την Άννα Παπαδάκη την 1η Φεβρουαρίου 2015 ανηφορήσαμε από την Άνω Λούμα με προορισμό την Ιερά Μονή Καρδαμούτσας. Η πορεία γίνονταν σε ένα πανάρχαιο μονοπάτι που ελίσσονταν μέσα σε μακία βλάστηση από σκήνους, ασπαλάθους, αγριελιές, αγκαραθιές και φρύγανα. Το μονοπάτι ήταν από καλντερίμι, το οποίο όμως έχει καταστραφεί κατά το μεγαλύτερο μέρος. Σε αρκετά σημεία οι θάμνοι το είχαν καλύψει κυριολεκτικά και ένα συνεργείο από ορειβάτες με κλαδευτικά  εργαλεία  το καθάρισαν και το  κατέστησαν προσπελάσιμο. Το μονοπάτι διαδέχτηκε αγροτικός δρόμος και τη μακία βλάστηση λιόφυτα που έφθαναν ίσαμε τη μονή.
       Η μονή της Καρδαμούτσας (υψ540μ) κτίστηκε την  περίοδο της Ενετοκρατίας σε διάφορες φάσεις 15ος – 18ος αι. Είναι φρουριακού τύπου με υψηλή αρχιτεκτονική κατασκευή και το καθολικό είναι αφιερωμένο στον Τίμιο Σταυρό. Λειτουργούσε μέχρι το έτος 1900 και μετά αφέθηκε στη φθορά του αδηφάγου χρόνου. Τα τελευταία χρόνια έχει αναπαλαιωθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος της. Δεν υπάρχει μοναχός στη μονή και ο εφημέριος της περιοχής μας φιλοξένησε με  ρακί και διάφορες λιχουδιές, τον  ευχαριστούμε πάρα πολύ.
      Το αρχέγονο μονοπάτι μετά από μισής ώρας πορεία μας  οδήγησε στη μονή Αρετίου (υψ530μ) με τα πανύψηλα λυγερόκορμα κυπαρίσσια. Η μονή άρχισε να κατασκευάζεται το 1580, είναι φρουριακού τύπου, διαθέτει αρκετούς χώρους, όπως ελαιοτριβείο, πατητήρια, φούρνους και μεγάλες στέρνες για νερό γιατί η περιοχή είναι ξερική. Το καθολικό της μονής είναι αφιερωμένο στην Αγία Τριάδα.
      Ο Ορειβατικός Ηρακλείου από το πρωί είχε πάει αρτοκλασία στη μονή, ευλογήθηκε από το μοναδικό ιερομόναχο της μονής και μοιράστηκε στους ορειβάτες με καφέ που μας πρόσφερε η μονή.
      Από το Αρέτι κατηφορίσαμε σε μια φαραγγοκοιλάδα που καλύπτονταν από πρίνους, ακολουθώντας ένα στενό κατηφορικό μονοπάτι το οποίο μας οδήγησε στο εγκαταλειμμένο τώρα και πολλά χρόνια μικρό χωριό Χοντροβολάκοι. Τα λείψανα των σπιτιών είναι οι αδιάψευστοι μάρτυρες  της δομής των τότε  νοικοκυριών και της κουλτούρας των κατοίκων. Στο χωριό αυτό κάποτε υπήρχε ζωή, κίνηση, ενώ σήμερα υπάρχει νέκρα.
      Η μέρα μάζευε σιγά-σιγά τα φτερά της, η οποία ήταν μουντή, λόγω της σκόνης που έφερε o νοτιάς από την Αφρική και επικρατούσαν σχετικά υψηλές  θερμοκρασίες. Ο πυρπολημένος και κατάκοπος ήλιος χάθηκε πίσω από την κορφή της Σελένας.
      Περάσαμε από οικισμούς, διάσπαρτα μοναστήρια, πολλά μετόχια με πεζούλες και χωριά. Υπήρξε  συνδυασμός πεζοπορίας, εθελοντικής εργασίας, θρησκείας και ιστορίας. Η όλη διαδρομή ήταν περίπου10 χιλιόμετρα και μας πήρε τέσσερις ώρες πορείας χωρίς τις στάσεις.-
 Πηγές! Βυζαντινές μνήμες, Νίκου Ψιλάκη σελ. 97-103.  Βικιπαίδεια.
Άνω Λούμα

Άποψη Λούμας

Ανεμόμυλος

Πάνω στο μονοπάτι

Προς μονή Καρδαμούτσας

Ο Μιχάλης καθαρίζει το μονοπάτι

Στο μονοπάτι

Ίριδα

Συνεργείο καθαρισμού

Λίγη ξεκούραση

Μονή Καρδαμούζας

Εσωτερικό μονής

Τίμιος Σταυρός

Το ελαιουργείο έγινε εκκλησία

Ερείπια στην Καρδαμούτσα

Στην τράπεζα

Μιχάλης Σταματάκης, Μ. Δακανάλης

Αναμνηστική

Μονή Αρετίου

Είσοδος Μονής

Αυλή της μονής

Εσωτερικό εκκλησίας

Ενημέρωση από τον μοναχό

Και του χρόνου

Αυλή της μονής

Μέσα στο πρινόδασος

Χοντροβολάκοι

Εσωτερικό σπιτιού

Φεύγει και ο τελευταίος κάτοικος

Ανεμόμυλος