ΙΔΗ: Απριλίου 2015

MEΣΑ ΛΑΣΙΘΙ-ΦΑΡΑΓΓΙ ΚΡΙΤΣΑΣ

Του ορειβάτη Δακανάλη Μανόλη

Το ορεινό χωριό Μέσα Λασίθι (υψ850μ) βρίσκεται στην έξοδο του μαγευτικού Οροπεδίου του Λασιθίου προς τον Άγιο Νικόλαο. Στο χωριό αυτό είχε αναπτυχθεί στις αρχές του 19^ου αι. η εκκλησιαστική ξυλογλυπτική, «Νιταδώροι» αποκαλούνταν κατά την λαϊκή έκφραση οι ξυλόγλυπτες τέμπλων.

Μιάμιση διμοιρία ορειβάτες του Ορειβατικού Συλλόγου Ηρακλείου με αρχηγό τη Ρενάτα Γκέσμαν στις 5-4-2015, από τον οικισμό των Νικηφόρηδων, πήραμε ένα πολύ παλιό ελαφρώς ανηφορικό μονοπάτι με προορισμό το εντυπωσιακό φαράγγι της Κριτσάς. Ο κοσμογυριστής ήλιος βρίσκονταν ήδη μια κονταριά πάνω από τον ορίζοντα. Ο καιρός ήταν μπουκωμένος, έπεφταν αραιές ψιχάλες, η θερμοκρασία βρίσκονταν σε χαμηλά επίπεδα και η ορατότητα ήταν σχετικά περιορισμένη.

Η θέα προς το καταπράσινο οροπέδιο Λασιθίου με τις απότομες χιονισμένες γύρωθε κορφές ήταν πανοραμική. Στα νότια φιγουράρει το άγριο φαράγγι του Χαυγά, που ενώνει το δεύτερο σε έκταση οροπέδιο του Καθαρού με το Οροπέδιο Λασιθίου.

Στην πορεία μας συναντήσαμε δυο πέτρινα ξωκλήσια και το μικρό γραφικό οροπέδιο Αλόιδα, στο οποίο είχε το λημέρι του ο θρυλικός Χαΐνης (επαναστάτης) Μανόλης Καζάνης ή Καζοναμανόλης (1793-1847). Στην άκρη του οροπεδίου είναι η πετρόκτιστη πηγή του «Κυνηγού». Ακολουθήσαμε ένα δασικό δρόμο, που διασχίζει τις βόρειες πλαγιές της κορφής Τσίβι (υψ1664μ) του όρους Δίκτη και φθάσαμε στην πηγή του «Χαλασά» με τα κατάκρυα κρυστάλλινα νερά από την οποία υδρεύεται ο Άγιος Νικόλαος.

Το κατηφορικό πλέον παλιό μονοπάτι που συνδέει το Οροπέδιο Λασιθίου με την Κριτσά, μας έφερε στο γραφικό μικρό ορεινό χωριό Τάπες (υψ573μ) με τους λιγοστούς κατοίκους. Ο Γιώργης Μακράκης ετών 80 κάτοικος του χωριού μας είπε, ότι οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού είναι κτηνοτρόφοι, ενώ και ο ίδιος διατηρεί ακόμα πρόβατα, γιατί είναι η ζωή του.

Ύστερα μας υποδέχτηκε το άγριο φαράγγι της Κριτσάς, το οποίο αρχίζει κάτω από τις Τάπες και καταλήγει στην Κριτσά (υψ365μ). Ολόκληρη η φαραγκοκοιλάδα είναι κατάφυτη από πρίνους, λιόπρινα, αγρουλίδες και τις όχθες κοσμούν οι πικροδάφνες. Προχωρούσαμε πάνω στα βότσαλα και το φαράγγι άρχισε σιγά-σιγά να στενεύει με κάθετες ορθοπλαγιές μήκους ενός περίπου χιλιομέτρου, ενώ σε μερικά σημεία το πλάτος φθάνει μόλις το ενάμιση μέτρο.

Η έξοδος του φαραγγιού δυτικά της Κριτσάς είναι πάρα πολύ εντυπωσιακή, σαν μια βαθιά στενή μαχαιριά που σχίζει το βουνό στα δύο. Το φαράγγι περνιέται εύκολα όλες τις εποχές του έτους, χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Στα δύσκολα περάσματα σκαρφαλώνουμε στα βράχια με σιδερόσκαλες χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Το φαράγγι κλείνει το χειμώνα από διάφορες κολύμπες, που δημιουργούνται λόγω ισχυρών βροχοπτώσεων.

Στην γραφική Κριτσά που είναι αμφιθεατρικά κτισμένη φθάσαμε το σούρουπο, ενώ ο κοσμογυριστής ήλιος είχε κουρνιάσει πίσω από την κορφή Τσίβη. Η Κριτσά είναι από τα αρχαιότερα χωριά της Κρήτης, διατηρεί σε σημαντικό βαθμό την παλιά της αρχιτεκτονική φυσιογνωμία και οι κάτοικοι της είναι απόγονοι της αρχαίας Λατούς.

Η πορεία μας ήταν πολύ εντυπωσιακή και η μια εναλλαγή του περιβάλλοντος διαδέχονταν την άλλη. Μας πήρε συνολικά οκτώμισι ώρες διανύοντας 17 χιλιόμετρα. Ανεβήκαμε 160 μέτρα υψομετρική διαφορά και κατεβήκαμε 1000. Ευχαριστούμε πάρα πολύ την αρχηγό μας Ρενάτα.-