ΙΔΗ: Δεκεμβρίου 2015

ΦΑΡΑΓΓΙ ΠΕΡΒΟΛΑΚΙΩΝ
Του ορειβάτη Δακανάλη Μανόλη

Η Ιερά Μονή Καψά είναι φωλιασμένη σε μια απότομη κόψη του βράχου στην έξοδο του φαραγγιού Περβολακίων πάνω από τα καταγάλανα νερά του νότιου Κρητικού πελάγους. Η ίδρυση της μονής οφείλεται σε ένα λατρευτικό σπήλαιο, πιθανώς τόπος κατοικίας ασκητών από τη βυζαντινή περίοδο. Το πότε ακριβώς χτίστηκε παραμένει άγνωστο. Το οικοδομικό συγκρότημα της μονής αναπτύχθηκε σταδιακά από τη βυζαντινή περίοδο μέχρι τον προηγούμενο αιώνα. Πάντως η προφορική παράδοση αναφέρεται στον 15^ο αιώνα. Το Καψά το κληρονόμησε ίσως από παλιό κτήτορα. Το ιερό του καθολικού βρίσκεται μέσα σε σπηλιά και είναι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Η πιο ενδιαφέρουσα μορφή του μοναστηριού είναι ο όσιος Ιωάννης Βιτσέντζος από τις Λιθίνες Σητείας (1799-1874) που πήγε στο μοναστήρι το 1841, ασκήτεψε και έμεινε στην ιστορία ως Γεροντογιάννης. Τον λάτρεψαν ως άγιο και οι θρύλοι μιλάνε για θαύματα, οπτασίες και πολλά άλλα. (Πηγές: Ανακαλύψτε την Ελλάδα ΝΟΤΙΑ ΚΡΗΤΗ του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης σελ. 65).

Στις 13 Δεκεμβρίου 2015 ορειβάτες του Ορειβατικού Αγίου Νικολάου μεταξύ των οποίων και τρεις των Μοιρών εισήλθαμε από τη έξοδο στο φαράγγι των Περβολακίων ή Καψά. Ο ήλιος ήδη βρίσκονταν μια κονταριά πάνω από την ανατολή. Το φαράγγι βρίσκεται 33 χιλιόμετρα ανατολικά της Ιεράπετρας.

Μέσα σε ένα άγονο, ξερό και άγριο τοπίο σχηματίζεται αυτό το πανέμορφο φαράγγι σαν μια μεγάλη μαχαιριά από βορά προς νότο. Το μήκος του είναι 3,5 χιλιόμετρα και αρχίζει από το γραφικό χωριό Περβολάκια, εξ αιτίας του οποίου πήρε και το όνομα και καταλήγει στη μονή Καψά στη θάλασσα. Το φαράγγι έχει ενταχθεί στο δίκτυο ΝΑTURA και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον από πλευράς φυσικού περιβάλλοντος. Έχει άγρια κάθετα τοιχώματα που σχηματίζονται σ αυτά αμέτρητες μικρές και μεγάλες σπηλιές.

Το μονοπάτι ελίσσεται μέσα στο φαράγγι χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, εκτός από ορισμένα σημεία που έχει απότομες κλήσεις και απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή. Η χλωρίδα αποτελείται κυρίως από αρωματικά φυτά, θυμάρια, φασκομηλιές και ρίγανη. Επίσης συναντάμε αγκαραθιές, πικροδάφνες, λυγαριές, φρύγανα και μερικά ενδημικά φυτά. Πάνω από τα κεφάλια μας πετούσαν γύπες ή σκάρες και προφανώς αναζητούσαν τροφή για το ημερήσιο γεύμα τους.

Μισή ώρα δρόμο πριν από την είσοδο των Περβολακίων στις 8-5-2015 δυο έμπειροι Αυστριακοί ορειβάτες-αναρριχητές 60 και 65 ετών, ενώ ασφάλιζαν μια ορθοπλαγιά για αναρριχήσεις, βρήκαν τραγικό θάνατο από κατολίσθηση βράχων. Αιωνία τους η μνήμη!

Αριστερά πάνω από το φαράγγι διαβήκαμε το μικρό παραδοσιακό οικισμό Πέζουλο, τα παλαιά σπίτια του οποίου διατηρούνται σε αρίστη κατάσταση.

Μέχρι το χωριό Περβολάκια μας πήρε δυο ώρες και ένα τέταρτο. Από εκεί άλλοτε σε αγροτικό δρόμο και άλλοτε σε ένα παμπάλαιο μονοπάτι που εξυπηρετούσε τα βόρια του μοναστηριού χωριά επιστρέψαμε στη μονή Καψά.

Πραγματοποιήσαμε μια κυκλική πορεία με υψομετρική διαφορά 356 μέτρων, η οποία κράτησε περίπου 4 ώρες και διανύσαμε συνολικά 10,3 χιλιόμετρα. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη με κανονικές για την εποχή θερμοκρασίες, φυσούσε όμως ένας δυνατός, μανιασμένος και βαρετός βοριάς.

Αποκομίσαμε άριστες εντυπώσεις, ευχαριστούμε πολύ τον αρχηγό Ανδρέα Λουκάκη και τον ορειβατικό Αγίου Νικολάου που πραγματοποίησε την πορεία αυτή.-

Αναρτήθηκε στις 14-12-2015 στο idi45.blogspot. com