Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

ΦΑΡΑΓΓΙ ΣΑΡΑΚΙΝΑΣ ή ΣΑΡΑΝΤΑΠΗΧΟΥ

ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΙΝΑΣ
 ή ΣΑΡΑΝΤΑΠΗΧΟΥ
                  Του ορειβάτη  Δακανάλη Μανόλη
       O Σαραντάπηχος ήταν ένας γίγαντας με 40 πήχες μπόι ως άλλος Τάλως, γιός του Δία. Περνώντας από το βουνό έσκυψε να πιεί κρυστάλλινο νερό από το ποτάμι. Η μακρά γενειάδα του έσκισε το βουνό στα δυο και δημιουργήθηκε το φαράγγι της Σαρακίνας ή Σαραντάπηχου.
        Σαράντα ορειβάτες του Ορειβατικού Μοιρών με αρχηγό τον γράφοντα στις 6 Νοεμβρίου 2016  επισκεφτήκαμε το  πολύ εντυπωσιακό φαράγγι της Σαρακίνας από την μεριά της εξόδου.
        Το φαράγγι έχει μήκος 1,5 χιλιόμετρα και η έξοδος του απέχει ενάμιση χιλιόμετρο  από το παραδοσιακό χωριό Μύθος, τα οποία κάναμε περπατώντας. Στο φαράγγι ρέει ο ποταμός Κρυοπόταμος με σχεδόν αέναη ροή, ο οποίος πηγάζει  από το μοναδικού φυσικού κάλλους  πευκόδασος του Σελάκανο. Το νερό στο πέρασμά του μέσα στο φαράγγι σχηματίζει μικρούς καταρράχτες, οι οποίοι το κοσμούν και σχηματίζουν μικρές λιμνούλες.
         Στην έξοδο του φαραγγιού υπάρχει ένας παλαιός νερόμυλος και έχουν διαμορφώσει το χώρο με προγράμματα. Μόλις διακόσια μέτρα από την έξοδο συναντάμε τις πρώτες πόρτες, γιατί μετά από ένα μικρό πλάτωμα ακολουθούν και δεύτερες πόρτες. Τα τοιχώματα του φαραγγιού και στις δυο περιπτώσεις στενεύουν  πάρα πολύ, το πλάτος κυμαίνεται από 3-10 μέτρα και το ύψος των ορθοπλαγών φτάνει τα 150 μέτρα, οι οποίες κλείνουν  σχεδόν την ορατότητα  προς τον ουρανό και δημιουργούν ένα υπερθέαμα.  Σε δυο σημεία το πέρασμα γίνεται κάτω από βραχώδεις φυσικές γέφυρες και λίγο πιο πάνω βρίσκεται ο μεγαλύτερος καταρράχτης του φαραγγιού, ο οποίος έτρεχε αρκετό νερό.
       Tα ορμητικά νερά του ποταμού στο πέρασμά τους τώρα και εκατομμύρια χρόνια διαβρώνουν τα βράχια και έχουν γίνει πολύ γλιστερά. Στα σημεία αυτά έχουν σμιλεύσει τα βράχια και δημιούργησαν σκαλοπάτια, ενώ σε άλλα σημεία έχουν τοποθετήσει σχοινιά και σκάλες για να είναι εύκολη η προσπέλαση των επισκεπτών.
       Βρήκαμε το ποτάμι με μεγάλη ροή νερού εξ αιτίας των πρόσφατων βροχοπτώσεων. Έτσι το περπάτημα γίνονταν σε πολλά σημεία μέσα στο νερό χωρίς μποτάκια, ενώ τα βράχια γλίστραγαν υπερβολικά. Υπήρξε μεταξύ των ορειβατών  μεγάλη αλληλοβοήθεια για να αποφύγουμε τυχόν ατύχημα. Το χειμώνα δεν περνιέται το φαράγγι, διότι η στάθμη του νερού ανεβαίνει πολύ ψηλά. Η βροχή το καθιστά απροσπέλαστο έστω και με λίγο νερό, γιατί τότε τα βράχια γλιστράνε πολύ και ο κίνδυνος ατυχήματος είναι υπαρχτός.
       Μέσα στο φαράγγι υπάρχουν  πλατάνια, δυο μικροί φοίνικες και πολλά δέντρα της οικογένειας κράταιγος (τρεμιθιές), που κρέμονται στα βράχια σαν πολυέλαιοι. Στην πάνω μεριά ομαλοποιείται η μορφολογία του εδάφους. Η βιοποικιλότητα της περιοχής είναι πολύ πλούσια και αποτελείται, από καλάμια, μυρτιές, πεύκα, πρίνους, λυγαριές, ελιές και άλλα δασικά δέντρα. Το φαράγγι είναι πολύ εντυπωσιακό, μαγεύει, ενθουσιάζει και ο επισκέπτης συναντά ένα απίστευτο θαύμα.

     Η όλη πορεία μέσα στο φαράγγι και η επιστροφή πίσω έγινε από χωματόδρομο,   επαρχιακό δρόμο και  κράτησε τέσσερις ώρες.-
Στην έξοδο του φαραγγιού

Πάνω στον παλιό αγωγό άρδευσης

Στο στένεμα του φαραγγιού.

Πάνω στα γλιστερά βράχια

Άποψη φαραγγιού.

Φυσική γέφυρα

Αμαζόνες

Δύσκολη ανάβαση.

Ο μεγάλος καταρράχτης

Η Μαρία πρώτη.

Ο Μανόλης από τους τελευταίους

Τελευταίος ο Νεκτάριος

Φυσική καμάρα

Απολαμβάνουν την λιμνούλα.

Δεύτερες Πόρτες

Ανεβαίνουν από τα σμιλευμένα σκαλοπάτια

Άλλη μια δυσκολία

Όλοι ξυπόλητοι.

Μπαίναμε μέσα στο νερό ξυπόλητοι.
Ευτυχώς που υπήρχαν κορμοί δέντρων
Προσθήκη λεζάντας

Λίγη ξεκούραση



Βελάνια πρίνου

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΑΣ - ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ


TΣΟΥΤΣΟΥΡΑΣ-ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ
                               Του ορειβάτη Δακανάλη Μανόλη
        Ο Τσούτσουρας προέρχεται από το Ενετικό (Zuzzuro). Βρίσκεται στα νότια παράλια του Νομού Ηρακλείου, στην περιοχή που ήταν κτισμένη η αρχαία πόλη Ίνατος και αποτελούσε επίνειο της αρχαίας πόλης Πριανσού. Το χωριό είναι αναπτυγμένο τουριστικά και ανατολικά και δυτικά σχηματίζονται δυο μεγάλοι υπήνεμοι κόλποι με πολλά αλμυρίκια και οργανωμένες παραλίες.
       Στις 16 Οκτωβρίου 2010 ο Ορειβατικός Μοιρών με μια πλειάδα ορειβατών  με αρχηγό το Νίκο Δασκαλάκη πήραμε από τον Τσούτσουρα, ένα πολύ καλό παραλιακό μονοπάτι  με προορισμό τον Άγιο Νικήτα.
        Σε ένα σπήλαιο βόρεια του Τσούτσουρα λατρεύονταν για πολλούς αιώνες η θεά του τοκετού Ειλειθυία. Σε ανασκαφές που έγιναν μετά το 1960 στο σπήλαιο βρέθηκαν χάλκινα και πήλινα ειδώλια ανδρών εγκύων γυναικών, διπλοί πέλεκυς, πήλινα ομοιώματα πλοίων και Αιγυπτιακά ειδώλια από φαγεντιανή.
       Τα τελευταία χρόνια σύμφωνα με δημοσιεύματα το σπήλαιο ήλθε στην επικαιρότητα και έγινε γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Μέσα στο σπήλαιο βρέθηκαν αντικείμενα απίστευτης τεχνολογικής εξέλιξης από τους Μινωίτες. «Μάλιστα τα πήρε ο Αμερικάνικος στρατός για να εμπλουτίσει την τεχνογνωσία του». Ειδικά τα τελευταία μαρτυρούν την ακτινοβολία του Ιερού σπηλαίου.  Λέγεται ότι εκεί μέσα βρίσκεται το χρυσό άγαλμα του Δία και οι τάφοι του Μίνωα και του αδελφού του Ροδάμανθυ. Πηγές:  ΜΑΚΕΛΙΟ.gr 30-11-2014.
       Το σπήλαιο του Τσούτσουρα είναι μέσα στους 8 τόπους στην Ελλάδα που καλύπτεται από ένα…. πέπλο μυστηρίου. «Το σπήλαιο αυτό βρίσκεται σε μη προσβάσιμη περιοχή και η ακριβής του τοποθεσία παραμένει άγνωστη. Σύμφωνα με την ιστορία ένας βοσκός (το 1958) που είχε χάσει την κατσίκα του, βρέθηκε στο εσωτερικό του σπηλαίου, όπου είδε υπόγειες πυραμίδες, αυτοκινούμενα αγάλματα και ιπτάμενα οχήματα που αντιστοιχίστηκαν με την πτώση των Αρπυιών στο νησί, κατόπιν καταδίωξης τους από τους γιούς του Βορέα, Ζήτη και Κάλαϊ. Η συνέχεια της ιστορίας περιλαμβάνει συνωμοσίες και όλα τα χαρακτηριστικά μιας καλής ταινίας, όπως αναφέρει το Dihfo» Πηγές: www.astrology.gr.
       Πρώτος σταθμός μας ήταν μετά από μια ώρα ο μικρός παραθεριστικός οικισμός Μαριδάκι, ο οποίος είναι άναρχα δομημένος στις δυο πλευρές του Γιδιοφάραγγου ή Μαριδακιανό Φαράγγι και κρύβεται επιμελώς στους τεράστιους βράχους του. Πάνω από τον οικισμό Μαριδάκι φιγουράρει ο καταρράχτης του Λιχνιστή ύψους 77 μέτρων, που αποτελεί ένα από τα πολλά στολίδια του άγριου αυτού φαραγγιού.
       Τη Γερμανική κατοχή 1941-44 υποβρύχια με σημείο προσέγγισης το ακρωτήρι «Κέρκελος» της περιοχής παραλάμβαναν και φυγάδευαν τους διωκόμενους αντάρτες και Άγγλους στην Αίγυπτο.
       Το τοπίο  σε όλη την ευρύτερη περιοχή είναι σπανό, σχεδόν ερημοποιημένο από την υπερβόσκηση, στο οποίο κυριαρχούν το θυμάρι, η θρούμπα, η φασκομηλιά, οι ασπάλαθοι, αστιβίδες, φρύγανα και αγκαραθιές.
      Βαδίζοντας δυτικά μετά από λίγο συναντήσαμε τους πρώτους φοίνικες του Θεόφραστου (372-287π.χ.) πατέρα της Βοτανικής, ο οποίος πρώτος αναφέρθηκε και περίγραψε τους αυτοφυείς φοίνικες της Κρήτης.  Οι φοίνικες του Αγίου Νικήτα είναι ένα από τα τρία μεγάλα φοινικοδάση της Κρήτης, με πρώτο το παγκοσμίως γνωστό και αισθησιακού κάλλους φοινικόδασος του Βάι και της Πρέβελη. Το φοινικόδασος  εμφανίζεται σε τρεις ομάδες, δύο μικρές και μία μεγάλη, ενώ υπάρχουν και αρκετά διάσπαρτα μοναχικά φοινικόδεντρα. Προτιμούν τα υγρά μέρη και ως φαίνεται οι φοίνικες του Θεόφραστου, βρήκαν τις κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες στην Κρήτη για την ευδοκίμηση τους.
      Το μοναστήρι του Αγίου Νικήτα αποτελούσε παλιά ασκητήριο μοναχών της μονής Κουδουμά. Είναι φωλιασμένο πάνω από τη θάλασσα μέσα στα βράχια με απέραντη θέα. Ο σπηλαιώδης ναός του Αγίου Νικήτα χρονολογείται από το 1640.
      Δυτικά από το μοναστήρι ένα μονοπάτι με πολλά σκαλιά μας οδήγησε, στον απομονωμένο-γραφικότατο όρμο του Αγίου Νικήτα με βότσαλα και κρυστάλλινα πράσινα νερά. Εκεί απολαύσαμε το μπάνιο μας σαν να ήταν τον  Αύγουστο, λόγω αυξημένων θερμοκρασιών και ανομβρίας.
       Επιστρέψαμε στον Τσούτσουρα από το ίδιο δρομολόγιο και μας πήρε συνολικά τέσσερις ώρες. Ήταν μια εντυπωσιακή παραλιακή πεζοπορία με αρκετές εναλλαγές του περιβάλλοντος, έχοντας από τη μια μεριά το βουνό με τις άγριες ομορφιές του και από την άλλη τις μαγευτικές δαντελωτές ακτές του Νότιου Κρητικού Πελάγους.-  
Ιδανική παραλία
Τσούτσουρας
Προς Μαριδάκι

    


 







Μαριδάκι
Μαριδάκι
Καταρράχτης Λιχνιστή
Άγιος Νικήτας
Φοίνικες
όλη η παρέα
Δράκος του Μαριδάκι

Φοίνικες


Πετρώματα στο Μαριδάκι







Άγιος Νικήτας




Φοίνικες

Δαντελωτές ακτές







 

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

ΦΑΡΑΓΓΙ ΑΛΜΥΡΟΥ ή ΚΕΡΗΣ

ΦΑΡΑΓΓΙ ΑΛΜΥΡΟΥ ή ΚΕΡΗΣ
                                 Του Ορειβάτη Δακανάλη Μανόλη
     Στις 30 Σεπτεμβρίου 2016 έξι ορειβάτες του Ορειβατικού Συλλόγου Μοιρών, εξερευνήσαμε το φαράγγι του Αλμυρού αρχής γενομένης από την έξοδο.
      Το φαράγγι του Αλμυρού ή Κέρης βρίσκεται στη θέση Ελληνοπεράματα περίπου 10 χιλιόμετρα δυτικά της πόλεως του Ηρακλείου. Αποτελεί μια φυσική όαση κοντά στην πολύβουη και πολύκοσμη πόλη του Ηρακλείου. Σχηματίζεται ανάμεσα στις κορφές Κέρης (υψ405μ)  και Καστροκεφάλας (υψ355μ).
   Αρχίζει από τους πρόποδες του βουνού Στρούμπουλα (υψ800μ) και καταλήγει στα Ελληνοπεράματα. Στην έξοδο του φαραγγιού εκεί που σταματάει ο χωματόδρομος συναντάμε τα ξωκλήσια, του Αγίου Αντωνίου, το οποίο παλιά ήταν το καθολικό της μονής του Αγίου Ιωάννη, της Αγίας Μαρίνας και της Αγίας Παρασκευής.
      Τα αρωματικά βότανα, ρίγανη, θυμάρι, φασκόμηλο και η θρούμπα βρίσκονται σε αφθονία χαρίζοντας στους επισκέπτες το άρωμα τους. Όσο εισχωρούσαμε το φαράγγι γίνονταν πιο πράσινο, πιο άγριο και εκπληκτικής ομορφιάς, το καλοκαίρι όμως   παραμένει ξηρό. Η κοίτη καλύπτεται στην αρχή από πλατάνια και σφάκες σε όλο το μήκος. Οι πλαγιές είναι κατάφυτες από πρίνους, χαρουπιές, σκίνους, σφεντάμια, τρεμιθιές, λιόπρινα και αγριελιές. Μέσα στις άγριες πλαγιές του φαραγγιού ενδημεί μια αποικία γυπών ή σκάρες, γεράκια και άλλα αρπαχτικά πουλιά.
  Το φαράγγι έχει πολλές ονομασίες, όπως Κέρης, Τζιτζαμέτη, Τριών Εκκλησιών,  Ελληνοπεραμάτων, Στρούμπουλα κλπ. Παλιά χρησιμοποιούνταν  από ομάδες σατανιστών, οι οποίοι έκαναν διάφορες τελετές και το αποκαλούσαν φαράγγι των φαντασμάτων.
       Το φαράγγι είναι εκπληκτικής ομορφιάς και αποτελεί σπουδαίο οικοσύστημα. Η όλη πορεία με την επιστροφή μας πήρε περίπου τέσσερις ώρες.
    Λίμνη Αλμυρού: Η πηγή του Αλμυρού βρίσκεται πολύ κοντά στην έξοδο του ομώνυμου φαραγγιού και είναι η μεγαλύτερη της Κρήτης. Από το βυθό της λίμνης αναβλύζουν τεράστιες ποσότητες υφάλμυρου νερού με αποκορύφωμα την άνοιξη με 40 κ. μ. το δευτερόλεπτο, που είναι σχεδόν γλυκό, ενώ το καλοκαίρι πέφτει στα 3κ.μ. το δευτερόλεπτο.
      Το νερό προέρχεται από τα παρακείμενα βουνά και από την οροσειρά του Ψηλορείτη. Από εκεί μέσω τεράστιων σπηλαίων που αναπτύσσονται στους «πλακώδεις ασβεστόλιθους», μπορεί μέσα σε 9 ώρες να φθάσει στην πηγή. Φαίνεται όμως ότι από κάποιο άγνωστο σημείο εισέρχεται θαλασσινό νερό μέσα στα υπόγεια ρέματα καθιστώντας το υφάλμυρο.
      Η αέναη ροή της πηγής σχηματίζει το ομώνυμο ποτάμι, το οποίο ελίσσεται και εκβάλει στην παραλία της Αμμουδάρας. Έχει δημιουργηθεί ένας σημαντικότατος υδροβιότοπος με καλαμιώνες, υγρά λιβάδια, αλμυρίκια, μακία βλάστηση, φρύγανα και  συστάδες από φοίνικες του Θεόφραστου (372-287πχ). Ο επισκέπτης μπορεί να συναντήσει ανάλογα με την εποχή διάφορα είδη πουλιών όπως, πάπιες, νερόκοτες, κορμοράνους, ενώ η χελώνα κρατάει στο βιότοπο ένα από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς του είδους.-  
Οι ναοί Αγίας Μαρίνας και Αγ, Παρασκευής
Άποψη του φαραγγιού
Άγιος Αντώνιος
Άποψη φαραγγιού και στο βάθος ο Στρούμπουλας.
  

  

    
     

Παρθένο δάσος
Οι πλαγιές είναι δασωμένες


Εντυπωσιακό τοπίο
Μεγάλο πρινόδασος
Λέτε να κάνουν σατανισμούς
Άντε Λίντα πιο ψηλά.
Αγία Τριάδα
Εντυπωσιακό φαράγγι

Άποψη φαραγγιού από ψηλά

Λίμνη Αλμυρού.
0λόκληρη η παρέα γευματίζει.
Αγία Παρασκευή

Φοίνικες του Θεόφραστου


       
Στην πηγή Αλμυρός