ΙΔΗ: ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΑΣ - ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ

TΣΟΥΤΣΟΥΡΑΣ-ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ

Του ορειβάτη Δακανάλη Μανόλη

Ο Τσούτσουρας προέρχεται από το Ενετικό (Zuzzuro). Βρίσκεται στα νότια παράλια του Νομού Ηρακλείου, στην περιοχή που ήταν κτισμένη η αρχαία πόλη Ίνατος και αποτελούσε επίνειο της αρχαίας πόλης Πριανσού. Το χωριό είναι αναπτυγμένο τουριστικά και ανατολικά και δυτικά σχηματίζονται δυο μεγάλοι υπήνεμοι κόλποι με πολλά αλμυρίκια και οργανωμένες παραλίες.

Στις 16 Οκτωβρίου 2010 ο Ορειβατικός Μοιρών με μια πλειάδα ορειβατών με αρχηγό το Νίκο Δασκαλάκη πήραμε από τον Τσούτσουρα, ένα πολύ καλό παραλιακό μονοπάτι με προορισμό τον Άγιο Νικήτα.

Σε ένα σπήλαιο βόρεια του Τσούτσουρα λατρεύονταν για πολλούς αιώνες η θεά του τοκετού Ειλειθυία. Σε ανασκαφές που έγιναν μετά το 1960 στο σπήλαιο βρέθηκαν χάλκινα και πήλινα ειδώλια ανδρών εγκύων γυναικών, διπλοί πέλεκυς, πήλινα ομοιώματα πλοίων και Αιγυπτιακά ειδώλια από φαγεντιανή.

Τα τελευταία χρόνια σύμφωνα με δημοσιεύματα το σπήλαιο ήλθε στην επικαιρότητα και έγινε γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Μέσα στο σπήλαιο βρέθηκαν αντικείμενα απίστευτης τεχνολογικής εξέλιξης από τους Μινωίτες. «Μάλιστα τα πήρε ο Αμερικάνικος στρατός για να εμπλουτίσει την τεχνογνωσία του». Ειδικά τα τελευταία μαρτυρούν την ακτινοβολία του Ιερού σπηλαίου. Λέγεται ότι εκεί μέσα βρίσκεται το χρυσό άγαλμα του Δία και οι τάφοι του Μίνωα και του αδελφού του Ροδάμανθυ. Πηγές: ΜΑΚΕΛΙΟ.gr 30-11-2014.

Το σπήλαιο του Τσούτσουρα είναι μέσα στους 8 τόπους στην Ελλάδα που καλύπτεται από ένα…. πέπλο μυστηρίου. «Το σπήλαιο αυτό βρίσκεται σε μη προσβάσιμη περιοχή και η ακριβής του τοποθεσία παραμένει άγνωστη. Σύμφωνα με την ιστορία ένας βοσκός (το 1958) που είχε χάσει την κατσίκα του, βρέθηκε στο εσωτερικό του σπηλαίου, όπου είδε υπόγειες πυραμίδες, αυτοκινούμενα αγάλματα και ιπτάμενα οχήματα που αντιστοιχίστηκαν με την πτώση των Αρπυιών στο νησί, κατόπιν καταδίωξης τους από τους γιούς του Βορέα, Ζήτη και Κάλαϊ. Η συνέχεια της ιστορίας περιλαμβάνει συνωμοσίες και όλα τα χαρακτηριστικά μιας καλής ταινίας, όπως αναφέρει το Dihfo» Πηγές: www.astrology.gr.

Πρώτος σταθμός μας ήταν μετά από μια ώρα ο μικρός παραθεριστικός οικισμός Μαριδάκι, ο οποίος είναι άναρχα δομημένος στις δυο πλευρές του Γιδιοφάραγγου ή Μαριδακιανό Φαράγγι και κρύβεται επιμελώς στους τεράστιους βράχους του. Πάνω από τον οικισμό Μαριδάκι φιγουράρει ο καταρράχτης του Λιχνιστή ύψους 77 μέτρων, που αποτελεί ένα από τα πολλά στολίδια του άγριου αυτού φαραγγιού.

Τη Γερμανική κατοχή 1941-44 υποβρύχια με σημείο προσέγγισης το ακρωτήρι «Κέρκελος» της περιοχής παραλάμβαναν και φυγάδευαν τους διωκόμενους αντάρτες και Άγγλους στην Αίγυπτο.

Το τοπίο σε όλη την ευρύτερη περιοχή είναι σπανό, σχεδόν ερημοποιημένο από την υπερβόσκηση, στο οποίο κυριαρχούν το θυμάρι, η θρούμπα, η φασκομηλιά, οι ασπάλαθοι, αστιβίδες, φρύγανα και αγκαραθιές.

Βαδίζοντας δυτικά μετά από λίγο συναντήσαμε τους πρώτους φοίνικες του Θεόφραστου (372-287π.χ.) πατέρα της Βοτανικής, ο οποίος πρώτος αναφέρθηκε και περίγραψε τους αυτοφυείς φοίνικες της Κρήτης. Οι φοίνικες του Αγίου Νικήτα είναι ένα από τα τρία μεγάλα φοινικοδάση της Κρήτης, με πρώτο το παγκοσμίως γνωστό και αισθησιακού κάλλους φοινικόδασος του Βάι και της Πρέβελη. Το φοινικόδασος εμφανίζεται σε τρεις ομάδες, δύο μικρές και μία μεγάλη, ενώ υπάρχουν και αρκετά διάσπαρτα μοναχικά φοινικόδεντρα. Προτιμούν τα υγρά μέρη και ως φαίνεται οι φοίνικες του Θεόφραστου, βρήκαν τις κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες στην Κρήτη για την ευδοκίμηση τους.

Το μοναστήρι του Αγίου Νικήτα αποτελούσε παλιά ασκητήριο μοναχών της μονής Κουδουμά. Είναι φωλιασμένο πάνω από τη θάλασσα μέσα στα βράχια με απέραντη θέα. Ο σπηλαιώδης ναός του Αγίου Νικήτα χρονολογείται από το 1640.

Δυτικά από το μοναστήρι ένα μονοπάτι με πολλά σκαλιά μας οδήγησε, στον απομονωμένο-γραφικότατο όρμο του Αγίου Νικήτα με βότσαλα και κρυστάλλινα πράσινα νερά. Εκεί απολαύσαμε το μπάνιο μας σαν να ήταν τον Αύγουστο, λόγω αυξημένων θερμοκρασιών και ανομβρίας.

Επιστρέψαμε στον Τσούτσουρα από το ίδιο δρομολόγιο και μας πήρε συνολικά τέσσερις ώρες. Ήταν μια εντυπωσιακή παραλιακή πεζοπορία με αρκετές εναλλαγές του περιβάλλοντος, έχοντας από τη μια μεριά το βουνό με τις άγριες ομορφιές του και από την άλλη τις μαγευτικές δαντελωτές ακτές του Νότιου Κρητικού Πελάγους.-