ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΩΝ ΠΕΥΚΩΝ

                ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΩΝ ΠΕΥΚΩΝ

                     Του ορειβάτη Δακανάλη Μανόλη  

       Το γραφικό χωριό Πεύκοι (υψ420μ) είναι φωλιασμένο στις νοτιοανατολικές υπώρειες του όρους Θρυπτή του νομού Λασιθίου. Από το παραπάνω χωριό στις 15-5-2016 ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου μεταξύ των οποίων και  τρεις του Oορειβατικού Μοιρών, κατηφορίσαμε ακολουθώντας ένα παλιό μονοπάτι Ε4 μέσα στα λιόφυτα, με προορισμό το φαράγγι των Πεύκων.

      Στην αρχή του φαραγγιού τα ερείπια ενός νερόμυλου αντιστέκονται στη φθορά του αδηφάγου χρόνου. Η παράδοση τον αναφέρει ως ερείπιο από την εποχή της Αραβοκρατίας (824-961μΧ) μέχρι της κυριαρχίας της Κρήτης από τους Τούρκους, όπου ένας κυνηγημένος από τη Μεσαρά με το επίθετο Λατζάνης τον ξανάχτισε. Ο μύλος λειτούργησε διαχρονικά με διάφορους κατόχους, ενώ τελευταίος κάτοικος ήταν ο Ηλίας Καναβάκης, εξ αιτίας του οποίου πήρε το όνομα  «Ο μύλος του Ηλία». Η λειτουργία του μύλου σταμάτησε τη δεκαετία του 1920. Οι Λατζάνηδες σήμερα είναι κάτοικοι του χωριού Πεύκοι.

      Από τον μύλο του Ηλία ξεδιπλώνεται το φαράγγι, το οποίο είναι κατάφυτο από πεύκα, πλατάνια, χαρουπιές, πρίνους, λιόπρινα, πικροδάφνες, αγριελιές, σκίνους κλπ. Γκριζόλευκοι απότομοι βράχοι ίστανται ένθεν και ένθεν του φαραγγιού, που σε πολλά σημεία έχουν ύψος πάνω από 100 μέτρα, ενώ στα μέσα του μικρού αυτού φαραγγιού υπάρχει μια πηγή με κατάκρυα κρυστάλλινα νερά. Τα αρωματικά φυτά φασκόμηλα και θυμάρια ευωδίαζαν στο πέρασμα μας. Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω προσδίδει στο φαράγγι των Πεύκων μια ξεχωριστή ομορφιά.

     Την κοίτη του φαραγγιού διασχίζει ένα φιδοσερνάμενο ευδιάκριτο  παλιό μονοπάτι, στο οποίο έχουν γίνει λίγες παρεμβάσεις με σιδερένιες σκάλες,  προστατευτικά διαχωριστικά και ξύλινα παγκάκια, τα οποία διευκολύνουν τους πεζοπόρους. Από την έξοδο  του φαραγγιού  συνεχίζει ο Άσπρος Ποταμός, ο οποίος καταλήγει στο Μακρύ Γιαλό.

      Από τη θέση Πισοκάμινο κάναμε αναστροφή ακολουθώντας ένα παλιό ανηφορικό μονοπάτι, που ελίσσονταν στο φρύδι του φαραγγιού, έχοντας προς τα  δεξιά μας το φαράγγι με εντυπωσιακή θέα.

     Ο καιρός ήταν νότιος, ζεστός, μουντός με σκόνη από την Αφρική και δυο τρεις φορές μας ράντισε με λασπόνερα.

     Κάναμε μια κυκλική πορεία πολύ ενδιαφέρουσα. Κατεβήκαμε 300 μέτρα υψομετρική διαφορά και ανεβήκαμε άλλα  τόσα. Διανύσαμε  περίπου 8 χιλιόμετρα και μας πήρε  τριάμισι ώρες.

   Επιστρέφοντας πραγματοποιήσαμε μια επίσκεψη αστραπή στο καλά κρυμμένο φαράγγι της Σαρακίνας ή Σαραντάπηχου, που βρίσκεται κοντά στο χωριό Μύθοι. Ο Σαραντάπηχος ως άλλος Τάλως έσκυψε να πιεί κρυστάλλινο νερό από τον Κρυοπόταμο και η γενειάδα του έσχισε στα δυο το βουνό. Στην ξηροθερμική ανατολική Κρήτη τα περισσότερα φαράγγια είναι συνήθως ξηρά το καλοκαίρι, τούτο όμως δεν συμβαίνει  με το φαράγγι της Σαρακίνας, του Ρίχτη και μερικά άλλα.

     Τα τοιχώματα του φαραγγιού στενεύουν πάρα πολύ 3-10 μέτρα και σχεδόν κλείνουν τη θέα προς τον ουρανό. Τα αενάως ρέοντα ύδατα έχουν καταστήσει τα βράχια πολύ γλιστερά και επικίνδυνα για τους επισκέπτες. Μείναμε  κατάπληκτοι με αυτά που είδαμε στον άγριο τούτο τόπο.-

Εκκίνηση από το χωριό Πεύκοι

Το χωριό Πεύκοι

Στο Μύλο του Ηλία

Ολόκληρη η παρέα

Οι τρεις των Μοιρών

Άποψη του φαραγγιού

Πάνω στο μονοπάτι

Από το φαράγγι

Πετρώματα στο φαράγγι

Προς την κοίτη του φαραγγιού.

Πλήρης παραγωγή

Οι τρεις των Μοιρών

Φυσική γέφυρα

Ιζήματα στα βράχια

Το φαράγγι

Πηγή του φαραγγιού

Στην έξοδο του φαραγγιού

Ξεκούραση

Από την επιστροφή

Σταλακτήτες

Πυκνή βλάστηση στο φαράγγι

Στο βουνό ψηλά εκεί...

Ο μύλος του Ηλία

Συμπαθέστατα Κριάρια.

Άποψη φαραγγιού από τα νότια